Blog: Torenkamer dag 3 – Vioolgoeroe In De Kelder

Vioolgoeroe In De Kelder

Het is kwart over twaalf in de avond. Manja en ik zitten in de trein terug naar Rotterdam na zojuist een korte (ongeveer 2 maten durende…) impressie te hebben laten horen tijdens de avonduitzending van Opium Op 4.

Gisteren schreef ik over de lange weg van het idee voor de compositie naar Versie Vijftien In Het Groen, vandaag schrijf ik over de waanzinnig inspirerende sessie in de kelder van violist Thijs Kramer in Rotterdam.

Thijs is Manja’s oude viooldocent. Een heuse ‘vioolgoeroe’ die ook zeer geïnteresseerd is in nieuwe dingen.

Manja pakt haar viool uit en we laten Thijs haar tekst ‘de bootvluchteling’ lezen. ‘Zo…’ Zegt hij, hij slikt en legt zijn hand op zijn hart. ‘Heftige tekst…’

Nadat Manja de eerste noten heeft gespeeld onderbreekt hij haar. Vanwege zijn gezondheid kan Thijs op het moment niet veel spelen. ‘Ik wil eigenlijk geen viool spelen, maar het moet…’ Hij speelt de eerste noten en experimenteert wat met het spelen op andere snaren. Ik kijk ademloos toe. Deze man snapt de viool… Deze man begrijpt wat het is om te zoeken naar de beste klankkleur.

Even later speelt Manja het eerste gedeelte met een aantal kleine aanwijzingen van Thijs al als van een andere planeet. Thijs: ‘De rusten zijn heilig in deze passage…’

Manja vervolgt met de passage waarin voor het eerst de chopping techniek gebruikt wordt. ‘Wat doe je nu? Dat is leuk! Dat moet ik leren…,’ zegt Thijs en hij begint met zijn lijf mee te ‘grooven’. De techniek is nog vrijwel onbekend onder klassieke musici.

Thijs hoort de muziek voor het eerst maar hij snapt meteen wat ik bedoel. Telkens kijkt hij mijn kant op bij een opmerking of ik het er wel mee eens ben. Maar ik schut alleen maar heftig ja…. Hoe kan ik het niet eens zijn met iemand die weet hoe je moet fraseren op viool?

Morgen meer Torenkamernieuws, met onder andere een korte uitleg over de niet-klassieke viooltechniek die ‘choppen’ wordt genoemd en verschillende klassieke viooldocenten heeft verbaasd.